Odpowiedź jest prosta - ponieważ możemy to zrobić. Już teraz potrafimy skutecznie leczyć wiele przewlekłych chorób zwierząt np. cukrzycę, przewlekłą niewydolność nerek bądź zastoinową niewydolność serca, a choroby nowotworowe coraz częściej klasyfikowane są jako choroba przewlekłe. Niektóre nowotwory jesteśmy w stanie wyleczyć całkowicie, a w innych przypadkach znacznie wydłużyć życie zwierzęcia przy doskonałym lub dobrym komforcie życia.

Jeśli jesteśmy w stanie usunąć nowotwór w całości, korzystne będzie zbadanie go pod kątem histopatologicznym. Z badania dowiemy się nie tylko dokładnie jakim nowotworem była dana zmiana, ale również czy margines zdrowej tkanki został zachowany. Dowiemy się również jaki jest indeks mitotyczny, jak wygląda struktura całej tkanki – te informacje są istotne aby stwierdzić jak złośliwa jest zmiana. To pomoże nam oszacować medianę przeżycia. Dodatkowo możemy wybarwić tkanki w kierunku niektórych markerów nowotworowych.

W medycynie weterynaryjnej generalnie używamy tych samych leków co w medycynie ludzkiej, ale w niższych dawkach. Jednocześnie podaje się mniej leków. Robimy to, aby zminimalizować ryzyko powstania efektów ubocznych. Podczas stosowania powszechnych protokołów chemioterapeutycznych, mniej niż 1/4 pacjentów doświadczyła jakichkolwiek efektów ubocznych ze strony stosowanych leków. Mniej niż 5% przypadków doświadczyło poważnych efektów ubocznych. Większość z tych efektów ubocznych jest bezproblemowo kontrolowana przez profilaktyczne podawanie niektórych leków np. przeciwwymiotne, przeciwbiegunkowe.

To prawda, że u niektórych ras psów może dojść do wypadania włosia (np. Yorkshire terrier, Maltańczyk, Pudel, Shih tzu, Papillon). Bardzo rzadko jednak dochodzi do całkowitego wyłysienia. Wypadanie włosia zwykle występuje w okolicy pyszczka, rzadziej na tułowiu, jest niebolesne i nieswędzące. U kotów może dochodzić do wypadania wibrysów.

Praktycznie wszystkie chemioterapeutyki podawane zwierzętom podaje się w postaci szybkiego wlewu kroplowego (do 1 godziny, zwykle 15-45minut). Większość z protokołów bazuje na kilku lekach cytostatycznych po którym następuje okres dokładnej obserwacji. Nie stosuje się ciągłych wlewów, a zwierzę nie musi pozostawać w szpitalu.

Mimo że, może być to realny problem dla kobiet w ciąży lub karmiących, mocz i kał stanowią minimalne ryzyko skażenia dla właścicieli – większość z leków wydalane jest w przeciągu 48-72 godzin od ich podania. Użycie rękawiczek ochronnych zdecydowanie minimalizuje ryzyko kontaminacji. Jakiekolwiek niespodzianki znalezione w mieszkaniu powinny być usuwane za pomocą normalnych detergentów. Normalny kontakt ze zwierzęciem w postaci bawienia się, czesania, głaskania itp. nie stanowi zagrożenia dla właścicieli. Warto poinstruować właścicieli aby podawali lekarstwa w tabletkach w rękawiczkach i obserwowali czy na pewno została połknięta. Tabletki nie powinny być przez nich dzielone a kapsułki otwierane.

Wiek to nie choroba. Większość z naszych pacjentów to starsze zwierzęta. O wiele istotniejsze od metryczki są parametry krwi, ogólna kondycja zwierzęcia (stan serca, nerek oraz wątroby).

Nie. Standardowo bazujemy na radioterapii opartej na zewnętrznym strumieniowym napromieniowaniu. Z praktycznego punktu widzenia, metoda nie różni się np. od badania RTG, oprócz tego, że w terapii stosuje się wysoko energetycznie naładowane cząstki np. elektrony lub protony.